شب تاریک ایمان
ایمان چیست؟
از دیدگاه من ایمان همه چیز است. ایمان همان آرامش و نطمی است که تمام هستی را در بر گرفته. ایمان همان حس برنامه ریزی نکردن برای خداوند است.
همان خداوندی که جهان با چنین عطمتی را خلق کرد و برای هر لحطه ی آن برنامه ریزی دارد. برنامه ریزی که در جهت گسترش و پیشرفت کل هستی است.
امروز صحبت بسیار جالبی در این خصوص با دوست عزیزم داشتم. سوال او این بود که هدف خداوند از آفرینش ما انسان ها چه بوده؟
دقیقا جوابی که آن لحطه به ذهم آمد این بود که هدف از آفرینش دایناسورها چه بوده؟
ولی می بینیم که زندگی امروزِ تمام من و شما وابسته به همان حیات میلیون ها سال پیش آن موجودات است! (نفت و منابع زیرزمینی)
سوالی که هیچ کس برای آن جوابی ندارد، چون جوابی برای آن وجود ندارد.
مدتی پیش در کتاب بریدا اثر پائولو کوئیلیو که داستان دختری است که تصمیم می گیرد تیدیل به ساحره شود. در ابتدای شروع آموزش، استادش به او میگوید: "ما ابدی هستیم، چون جلوه ای از خداوندیم. برای همین از نقطه ای می آییم که هیچ کس نمی شناسد و به سویی می رویم که هیچ کس نمی داند. به این حقیقت عادت کن که در جادوگری ، بسیاری از مسایل قابل توجیه نیستند؛ نه حالا و نه هیچوقت. خدا تصمیم گرفت چیزهای ویژه ای را به شیوه ای ویژه خلق کند، و چرای این امر، رازی است که تنها او می داند."
این یعنی به جای زندگی کردن درگیر چراهایی نشویم که هیچ جوابی برای آنها وجود ندارد.
شب تاریک ایمان یعنی باور کردن خداوندی که این جهان را آفریده و با انضباط بسیار دقیقی در جهت خیر آن را گسترش می دهد. ما نیز جزئی از همین جهانیم. ایمان یعنی در شب تاریک، خدا را با چشم دل دیدن. ایمان یعنی او مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ است.
تنها راه اتصال به این منببع عطیم(رب) مطالعه بدون تعصب قرآن و خالی کردنِ ذهن از حواشی است.
