هِله نومید نباشی که تو را یار براند...

                                  

 

هله نومید نباشی که تو را یار براند            

                        گرت امروز براند نه که فردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا    

                      ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها             

                      ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

 

 

قبل از مطالعه ی کامل و بدور از تعصب قرآن، باورهایی در وجودم ریشه داشت که نه تنها مرا از انجام بسیاری کارها که ممکن بود باعث تغییرات مثبت در زندگیم شود، می ترسیدم. بلکه نزدیکانم را نیز برای انجام دادن آن کارها سرزنش می کردم. چون سالیان متوالی، با ترس از عذاب الهی، بی آنکه علت آن را بدانم، از بسیاری تجربیات منع شدم.

وقتی عمیقاَ شروع به مطالعه قرآن کردم، جنبه ای از ذات بی نقص و سراسر عشق خداوند را دیدم که نه تنها مرا از چیزی منع نمی کرد، بلکه به من فهماند که قسمت اعظم پیشرفت های این جهان، ناشی از همان اشتباهات است.

توضیح آن چندان ساده نیست، اما به درجه ای از یقین رسیده ام که خدایی که شناخته ام و هر روز جنبه ی جدیدتری از وجودش را به من نشان می دهد، تنها عشق است و بخشش و محبت.

او خدایی است که خط خطی های ما روی بوم سفید زندگیمان را تبدیل به یک اثر هنری جذاب می کند. اما با اجازه ی خودمان!

چقدر سخت می گیریم به خودمان؟

وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَ لْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ‌

و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزدیکم؛ دعاى دعا کننده را آنگاه که مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد که به رشد رسند. (آیه 186 بقره)

 

توضیح در خصوص میزان بخشندگی و عطوفت او آسان نیست، اما قول می دهم اگر شروع به مطالعه مستمر و بدون تعصب قرآن کنید، شما نیز او را با آغوش باز، منتظر خود می بینید.

فراموش نکنید که او هیچ گاه، تحت هیچ شرایطی شما را پس نمی زند.